Het Mylopotamos zomerkamp van juli 1966
Augustus 2022 kreeg ik via de website e-mail contact met Arjen Fuykschot en zijn vrouw Marjon.
Arjen was samen met zijn toenmalige vriend Garmt Visser deelnemer geweest aan het eerste zomerkamp Mylopotamos in 1966. Dit was groot nieuws voor mij. Over dit eerste zomerkamp 1966 in juli voor de huishoudschool had ik geen enkele informatie in het archief. Hij stuurde mij een groepskleurenfoto waarin hij zichzelf en Garmt aanwees. Deze foto stuurde ik weer aan Bob Scholten door. Bob was destijds voor het Team in Chora de technisch leider voor de werkzaamheden aan de school. Hij was in staat een paar namen bij sommige gezichten te plaatsen. De groepsfoto met de nu bekende namen heb ik aan Arjen teruggestuurd. Eind december stuurde Arjen mij ruim 30 scans die hij heeft laten maken van zijn dia’s. Het merendeel van deze foto’s zijn begin 2023 op de website geplaatst.
Jean Bingen
Alle dia’s en foto’s en onderstaande anekdote zijn van Arjen Fuykschot
*Nog een kleine anekdote: Garmt Visser, Pieter Tuyl van Serooskerke en ik bevonden ons op terugreis in Athene, waarschijnlijk in de oude wijk Plaka, toen wij vrij plotseling omringd werden door een grote groep mensen. Vervolgens kwam de politie naar ons toe en werden gesommeerd te gaan zitten. Het was de lengte van Pieter die zoveel aandacht vroeg met zijn meer dan 2 meter lengte. De Grieken met eigen “beperkte lengte “ waren dat begrijpelijkerwijs niet gewend en de politie zag in deze sommering, met succes, de oplossing.
Artikel/interview in de Amersfoortse Courant van zaterdag 6 augustus 1966
Scholieren helpen bij bouw van Griekse School
Arjen en Garmt voldaan – en vermoeid- weer thuis
AMERSFOORT – Flink gebruind door de Griekse zon zijn de 17-jarige Garmt Visser, leerling Handelsschool en de even oude Arjen Fuykschot, leerling Andreas-ULO, donderdag teruggekeerd van een werkkamp op het Griekse eiland Kythera. Vier weken lang verrichtten zij daar voor hen ongewone werkzaamheden als stenen bakken, betonplaten maken en muurtjes metselen. Mylopotamos, een van de vele dorpjes op het door zijn vele rotsen haast onherbergzame eilandje, heeft behoefte aan een huishoudschool. Geld voor de bouw is er niet. De Wereldraad van Kerken heeft er daarom werkkampen ingericht, waar scholieren, vorige maand ongeveer dertig jongens en meisjes uit Nederland, worden ingezet.
“We wilden eens iets anders”
Arjen en Garmt wilden een vakantie, die anders zou zijn dan die van voorgaande jaren. Ze gaven zich daarom op voor een werkkamp. Helemaal meevallen deed het hen niet. Garmt zegt: “Van al dat gesjouw waren we soms bekaf”. Ze hebben geholpen bij het maken van een fundering voor het nieuwe schoolgebouw. De kelder voor de school is nu klaar, aan het waterreservoir is gebouwd.
De bevolking van het dorpje was bijzonder op de Nederlanders gesteld. Arjen en Garmt werden zelfs uitgenodigd om een bruiloft van een der inwoners bij te wonen.
“Het was erg leuk”, vertelt Arjen die een bij deze gelegenheid ontvangen geschenk, een zakdoek met bruidsuikers, toont.
De bevolking van Mylopotamos bestaat voor het grootste deel uit vrouwen en oudere mannen. De jongeren zijn weggetrokken. Zij werken elders, o.a. in Canada en Australië. Het geld dat zij verdienen wordt regelmatig overgemaakt aan de familie thuis. Geen wonder dat de komst van de postbode iedere dag opnieuw een blijde gebeurtenis voor de inwoners van Mylopotamos is. Voor een van de cafeetjes openen zij de brieven en drinken een extra glaasje ouzo, wanneer de inhoud meevalt.
“In het begin dachten we dat die ouzo anijswater was, maar we kwamen er al gauw genoeg achter dat het sterke drank was”, aldus Arjen. De Amersfoorters hebben voor een incidentje gezorgd. De schoen van Garmt werd op een dag naast de blauwwitte vlag van het gouvernementshuis gehangen. Zo maar, voor de grap. Later bleek die vlag voor de bevolking heilig te zijn en het ophangen van de schoen naast het wapperende dundoek was in de ogen van de bevolking niet goed te keuren.
Beide jongens bewaren aan het werkkamp plezierige herinneringen.
De nodige souvenirs zijn mee naar huis genomen. De kaak van een ezel bijvoorbeeld, die zij tijdens een wandeling hebben gevonden. De blauwe petjes die zij tijdens het werken onder de warme zon droegen, een fles ouzo en natuurlijk foto’s.
Om de reis te kunnen betalen werkten beide jongens eerst ’n tijd in een inrichting voor geestelijk gehandicapte kinderen in Woudenberg. Eerst tijdens de weekenden, later in de schoolvakantie ook nog een week overdag.
De schoolvakantie is nu bijna om. Garmt en Arjen nemen er de resterende dagen hun gemak van. Want hoe plezierig het verblijf in Griekenland ook was, vermoeiend was het wel.
Dit krantenartikel is door Arjen en Marjon Fuykschot in januari 2023 in het microfiche-archief van de Amersfoortse Courant opgezocht en daarna door Jean Bingen in Word gezet.
